คืนที่ผ่านมาพี่นั่มมาค้างด้วยแต่รีบกลับไปแต่เช้าเพื่อไปดูแลสอง และดูแลปลา พี่นุ่มไปทำกิจกรรมที่ทำงาน หนึมอยู่ดูแลแม่
เมื่อคืนแม่นอนได้น้อยเพราะเจ็บแผลใหม่ที่ใต้ไหปลาร้าด้านซ้ายมาอีกแผล ระบมจนเขยิบแขนซ้ายได้น้อยมาก แม่บ่นเพราะยกมือล้างหน้าไม่ได้ จะใส่เสื้อก็ลำบาก
มีกระเช้าผลไม้ดอกไม้จากผู้บริหารฝึกหัดทั้ง 2 รุ่นที่บริษัท ที่เคยเป็นลูกศิษย์หนึมส่งมาตอนสายๆ
วันนี้แม่ให้หนึมแกะกระเช้าผลไม้ทั้งหลายออกมา แบ่งผลไม้ให้คุณพยาบาลชั้น 15 หนึมถืออกไปให้คุณชมพู่ แกขอบคุณและเรียกให้เพื่อนๆทานกัน อีกถุงถือลงไปให้คุณพยาบาลที่ ccu และฝากบอกให้คุณอ้อมที่ดูแลแม่อย่างดีช่วงที่อยู่ใน ccu ด้วย
ป้าจูโทรมาเพื่อจะเตรียมตัวการกลับบ้านให้แม่เพราะนึกว่าแม่ได้กลับบ้านวันนี้ แต่ทราบจากพี่นั่มเรื่องแม่ผ่าฝังเส้นเลือดเทียม ซึ่งป้าจูรู้จักอยู่แล้วเพราะป้าเจ๊ก็เคยทำ ป้าจูน่ารักและเป็นห่วงเป็นใยแม่และพวกเราเสมอ
ฮั้วแวะมาตอนบ่ายพร้อมด้วยฝรั่ง 1 ถุงซึ่งพี่นั่มชอบมาก ลูกน้องเก่าพี่นุ่มชื่อกบและไก่มาเยี่ยมแม่ หอบกระเช้าน้ำผลไม้มาให้ด้วย
คุณหมอวิชัยมาและทำแผลให้แม่ แกจำได้ว่าแม่แพ้พลาสเตอร์ เวลาลอกมันจะดึงหนังแม่ออกไปด้วยแกเลยค่อยๆลอกพลาสเตอร์ออกเอง ไม่ให้พยาบาลทำ ตอนนี้ติดเป็นพลาสเตอร์กันน้ำแล้ว จากเดิมเป็นผ้าก๊อซและยังไม่ให้โดนน้ำ คราวนี้บอกว่าอาบน้ำได้แล้ว อาบตั้งแต่หัวลงมาก็ได้ แม่มีรอยช้ำอยู่รอบแผลมากอยู่ แม่ถามว่าจะปวดแผลไปอีกนานไหม หมอบอกว่า 2 สัปดาห์ ปวดก็ทานยาแก้ปวดไปเป็นครั้งๆ หนึมได้ดูตอนหมอทำแผลทุกครั้ง หนนี้ด้วย เส้นเลือดเทียมที่หมอฝังลงไปใต้ผิวหนังนั้นมองไม่เห็นเลย มีแต่นูนๆขึ้นมาเล็กน้อย ส่วนแผลผ่าปอดหมอบอกว่าสอยเอา ไม่มีด้ายขึ้นมาให้เห็นแผลเรียบและเนี้ยบมากๆ
วันนี้สมจิตร จงจอหอชกมวยโอลิมปิกรอบชนะเลิศกับคิวบา ชนะ 8 ต่อ 2 ถนนโล่ง คนไทยเอาใจเชียร์กันหมด ส่วนมนัส บุญจำนงค์เจอคู่ดุจากโดมินิกัน แรงสู้ไม่ไหวแพ้ไป 4 ต่อ 14 ได้เหรียญเงินแทน
อาทิตย์ 24 สิงหาคม 2551
พวกเรานอนค้างด้วยกัน 3 คนโดยพี่นั่มตื่นแต่เช้าไปดูแลสอง ก่อนออกไปซื้ออาหารสองที่จตุจักร แม่นอนได้ดีขึ้นหลับสนิทแทบทั้งคืน หยุดยาแก้ไอเม็ดแดงแต่เช้า บอกกับคุณชมพู่ เพราะแม่หายไอและเริ่มท้องผูกมากแล้ว
แม่เอา gift voucher 600.- บาท ให้คุณชมพู่ บอกแกว่าฝากเอาไป central แกเข้าใจว่าแม่จะให้แกไปซื้อของให้ซึ่งแกยินดีทำให้ แม่ต้องบอกว่าให้คุณชมพู่น่ะแหละ แกดีใจไม่กล้ารับ ต้องบอกว่าให้เพื่อขอบคุณ จึงรับไว้ตอนเช็ดตัวเช้าแม่ให้คุณผู้ช่วยพยาบาลช่วยสวนทวาร แล้วเข้าห้องน้ำแต่ถ่ายออกมาได้นิดเดียวและปวดท้องมาก หนึมเข้าไปอยู่ด้วยเพราะแม่กลัวจะเบ่งแล้วเส้นเลือดแตก เอาผ้าเช็ดตัวคลุมหน้าตักและนั่งจับมือแม่ แม่บอกว่าปวดท้องถ่ายแต่เหมือนอุจจาระจะแข็งมาก เบ่งไม่ออก คุณพยาบาลบอกว่าถ้ายังไม่ออกจะสวนทวารตอนเช็ดตัวบ่าย
สายๆหนึมโทรหาท่านมหาฯให้แม่ได้สำเร็จ แม่บอกว่าท่านคุยกับท่านตุ๊อยู่ว่าจะมาเยี่ยมแม่ แม่บอกท่านว่าแม่ยังหัวเราะได้อยู่ และจะกลับไปใส่บาตรอีกครั้งวันที่ 1 กันยายน
เพื่อนพี่นุ่มจากโรงเรียนราชินีมาเยี่ยมและพี่นุ่มถ่ายรูปไว้ด้วย เอาตะกร้าผลไม้และน้ำผลไม้มาให้แม่
เที่ยงแม่ทานน้อยเพราะไม่สบายตัว พี่นั่มกลับจากจตุจักรไปซื้ออาหารสอง คุณผู้ช่วยพยาบาลสวนทวารอีกครั้งตอน 15.00 น แต่แม่ก็ยังถ่ายไม่ออกทรมาณมาก พี่นุ่มและหนึมช่วยกันนวดขาแม่ แม่เท้าและขาเย็นไปหมด เบ่งจนเหนื่อยอ่อนจนต้องขอให้หยุดแล้วออกมาพักก่อน หนึมถึงขนาดเอาบทพระปริตไปสวดให้แม่ในห้องน้ำด้วย และส่งกระแสจิตช่วย พี่นั่มคอยเดินหน้าห้องน้ำและถามข่าวและขอให้แม่หยุดเบ่งและออกมาพักบ้าง
ในที่สุดบอกคุณชมพู่ก็ชงยาระบายมาให้แต่พอเห็นแม่นั่งถ่ายด้วยความทรมาณ จึงเรียกคุณผู้ช่วยชุดฟ้ามาช่วยแคะออก แกเรียกว่า evac มีคุณสุภาพรรณ วงษ์น้อย เป็นคนทำให้ ใส่ถุงมือ ใช้ KY gel ทาเยอะๆที่ปลายนิ้ว ให้แม่นั่งก้มโค้งไปข้างหน้า ครู่เดียวแม่ก็ถ่ายออก แม่ขอบคุณเขามาก ให้พี่นุ่มหยิบเงิน 1,000.- บาทใส่ซองไปขอบคุณคุณสุภาพรรณ แกบอกว่าแม่มีริดสีดวงซึ่งทำให้ถ่ายออกได้ยากบ่ายๆพี่นุ่มกับหนึมเอา gift voucher 600.- บาทไปให้คุณอ้อมที่ห้อง ccu แต่แกไม่เข้าเวร เข้าอีกทีวันอังคารเช้า
บ่ายๆพี่นั่มช่วยหนึมใช้มือถือหนึมต่อเข้ากับ notebook ของหนึมเล่น internet ได้สำเร็จโดยใช้ account ของพี่นั่ม พี่นั่มเก่งมากและหนึมดีใจมาก จากนี้ไปไปไหนก็ใช้ net ได้ถ้ามีคลื่นมือถือ
พี่นุ่มจัดการคุยกับฝ่ายการเงินและคุยกับ AIA ได้พี่แอ๊ดช่วยโทรศัพท์ดูแลเรื่องการเคลมให้แม่ทั้งที่เป็นวันหยุด บอกว่าสามารถเคลมได้ 190,000. บาท ค่าใช้จ่าย ณ วันนี้อยู่ที่ 2 แสนกว่าบาทโดยพี่นุ่มจ่าย ณ วันเข้าโรงพยาบาลแล้ว 1 แสนบาท หนึมบอกแม่ว่า AIA ดูแลแม่ดีจริงๆและขอบคุณ AIA แม่ก็พูดแบบเดียวกัน ว่าต้องขอบคุณ AIA ที่ดูแลลูกๆมาและดูแลแม่ด้วย
คุณหมอวิชัยมาราว 16.30 น มาตรวจแล้วนัดหมอมาดูเรื่องริดสีดวงให้แม่ และนัดพบในจันทร์หน้า
แม่มาถ่ายออกเยอะๆจริงๆหลังอาหารเย็น ซึ่งแม่ทานน้อยมากเพราะยังถ่ายไม่หมดท้อง พี่นุ่มคอยดูเรื่องการหาและอุ่นอาหาร วันนี้ช่วยกันเก็บข้างของก่อนกลับบ้านพรุ่งนี้ คุณผู้ช่วย 2 คนมาช่วยเข็นของลงไปส่งถึงรถ พี่นั่มและพี่นุ่มกลับไปนอนบ้าน เพราะพรุ่งนี้พี่นุ่มมีจัดอบรมผู้บริหาร แม่ไม่อยากให้พี่นุ่มนอนที่บ้านคนเดียว หนึมหยิบใบแสดงความคิดเห็นเตรียมเขียนชมคนที่นี่ และไปจดชื่อคุณพยาบาล คุณผู้ช่วย และ เจ้าหน้าที่ ก็แทบหมดทั้งชั้นที่ดูแลแม่อย่างดีและอยากเขียนชมเชยขอบคุณ
ตอนดึกแม่เดินเอาผ้าห่มมาคลุมให้หนึม บอกว่าหนึมดูแลแม่มาจนแม่แข็งแรง ตาแม่ดูแลหนึมบ้าง แล้วก็ดูพิธีปิดกีฬา Olympic ที่ปักกิ่งด้วยกันแต่แม่หลับไปอย่างรวดเร็ว
จันทร์ 25 สิงหาคม 2551
วันนี้แม่ได้ออกจากโรงพยาบาล แม่บอกว่าได้มาขึ้นสวรรค์ 10 กว่าวัน ต้องขอบคุณพี่นุ่มที่ให้ได้พักห้องดีๆ หนึมและพี่นั่มไปติดต่อที่การเงินแต่เช้า แต่ต้องกลับมารอที่ห้องเพราะที่ชั้น 15 ยังไม่ได้ส่งเรื่องลงไป ติดตามอีกหนหนึ่งคุณหัวหน้าพยาบาลที่ไม่ได้เจอบ่อยๆก็ช่วยตามให้ ลงไปจ่ายกันคนที่การเงินไม่ดูเลยว่าพี่นุ่มได้รูดบัตรเครดิตไว้แล้ว 1 แสนบาท จะมาเก็บเงินส่วนต่างที่ AIA ไม่ได้จ่ายอีก 9 หมื่นกว่าบาท โชคดีพี่นุ่มให้ใบเสร็จที่จ่ายเงินมัดจำไว้ เลยไม่มีปัญหา จ่ายเสร็จภายใน 10.00 กว่าๆ
หนึมเอาใบเขียนชมใส่ในกล่องรับความคิดเห็นที่หน้าห้องเอ็กซ์เรย์ เห็นมีใส่ไว้แล้วอยู่หลายใบ ยังคิดว่าเขาจะเปิดดูบ่อยไหมหนอ ตอนไปรับผลเอ็กซเรย์เจ้าหน้าที่แจ้งว่าหากทำหายจะขอใหม่ต้องจ่ายค่า print ใหม่ เขาบอกต้องแจ้งไว้ก่อนเท่านั้นเอง
คุณหัวหน้าพยาบาลคนนั้นมาช่วยเอารถเข็นมาเก็บของให้แม่ และคุณผู้ช่วยที่มาเช็ดตัวแม่บ่อยๆได้ยินว่าชื่อคุณแจ๊ดเป็นคนเข็นแม่มาส่งที่รถ หนึมรับแม่ขึ้นรถสิงห์ตามิดของหนึมเพราะแม่ไม่อยากปีนขึ้นรถสีม่วงของพี่นุ่ม พี่นั่มขนของทุกอย่างใส่ท้ายรถคันม่วงจนหมด เพราะเราหอบของมาเยอะ ทั้งผ้าห่มเอามาเองก็หลายกระเป๋าแล้ว ส่วนกระเช้าดอกไม้นั้นยังสดอยู่มากแต่เอากลับไม่ได้หมด คุณพยาบาลยังเสียดายกันเลย แวะทานข้าวเที่ยงที่ The Mall ท่าพระ เอารถเข็นให้แม่นั่ง คุณพยาบาลโทรเข้ามือถือแม่ว่าเราลืมของไว้ ปรากฏว่าเป็น notebook ในกระเป๋าสีส้มของหนึม เอาไปซ่อนไว้จนลืม ฝากคุณพยาบาลเก็บไว้ก่อน ไปทานที่ร้านอาหารไทยชั้น 2 เป็นมื้อแรกนอกโรงพยาบาลของแม่ ทานเสร็จหนึมไปขับรถสีม่วงกลับไปเอาของที่โรงพยาบาล ส่วนพี่นั่มขับสิงห์ตามิดพาแม่เข้าบ้าน สองดีใจที่ได้เจอแม่แต่ไม่ได้กระโจนใส่อย่างที่กังวลกันไว้
การเข้ารักษาตัวครั้งนี้ ครอบครัวของเราได้กำลังใจจากผู้คนจำนวนมาก นอกจากญาติๆแล้ว แม่เองเป็นที่รักใคร่ของผู้คนมากมาย เกษียณมา 10 กว่าปีแล้วก็ยังมีผู้คนมาเยี่ยมเยียน ส่งของมามากเต็มห้องไปหมดจนต้องวางบนที่พื้น แลแม่แบ่งไปให้ผู้อื่นต่อ ไหนจะเจ้านาย เพื่อนฝูง ลูกน้องของลูกๆ และที่ดีใจมากคือการส่งพรทางโทรศัพท์จากท่านมหาธนเทพ และพระตุ๊ พระสงฆ์ผู้กรุณาแห่งวัดอรุณฯ ที่แม่ใส่บาตรทุกเช้าหน้าปากซอยจนมาหยุดเมื่อป่วย
แม่ได้หมอที่นอกจากจะมีฝีมือแล้วก็ยังเป็นหมอที่มีความเมตตามาก ได้พยาบาล ผู้ช่วย และเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเซ็นหลุยส์ ที่ห้อง ผ่าตัด ห้อง ccu และที่ชั้น 15 ที่มีความรู้และมีความใส่ใจเหนือความคาดหมาย ให้ความมั่นใจและอบอุ่นใจในการเข้ารับการรักษาครั้งนี้อย่างมาก
จากนี้ก็จะเข้าสู่เส้นทางของการฟื้นฟูร่างกายของแม่ และเตรียมใจกับการรักษาต่อเนื่องในรูปแบบที่พวกเราทุกคนต้องทำความรู้จักใหม่พร้อมๆกัน และเป็นกำลังใจให้กันต่อไป
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น