จันทร์ 11 สิงหาคม 2551
หลังจากหมอเกษมที่บำรุงราษฎร์วินิจฉัยและแจ้งผลว่าแม่เป็นมะเร็งปอด แม่หยุดสูบบุหรี่ทันที ทั้งที่ตลอดชีวิตมามีหนึมอยู่คนเดียว ที่พร่ำขอให้แม่เลิกสูบบุหรี่ โดยแม่บอกว่าแม่อายุมากแล้ว อีกไม่นานก็ตาย ขอตายอย่างมีความสุข ตอนนี้แม่หยุดบุหรี่ทันที ไม่มีทีท่าโหยหาอะไร
พี่นุ่ม พี่นั่ม และหนึมพาแม่ไปพบหมอวิชัย ที่คลินิคนอกเวลา ตึกภปร ชั้น 13 โรงพยาบาลจุฬา โดยมีคุณหมอมาวินกรุณาโทรติดต่อคุณพยาบาลและจองเวลานัดให้ก่อนแล้ว ไปถึงกันก่อนเวลานัดมากประมาณ 16.30 น. ของวันจันทร์ที่ 11 สิงหาคม 2008 ยังไม่ค่อยมีผู้คนเลย เจอคุณพยาบาลเข้าคนหนึ่งปรากฏว่าเป็นคุณนันที่คุณหมอมาวินติดต่อให้พอดี คุณนันจัดการให้กรอกทำบัตรผู้ป่วยใหม่ บัตรเก่าของแม่เขาทิ้งประวัติไปนานแล้ว คุณนันคว้ามือเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนหนึ่งไว้ ขอเงินจากพี่นั่มมา 20 บาทใส่มือผู้ชายคนนั้น และส่งใบสมัครทำบัตรผู้ป่วยให้เขาลงไปทำให้แม่ สักครู่หนึ่งเขาก็กลับขึ้นมาพร้อมบัตรผู้ป่วย คุณนันสั่งให้เรารีบไปยื่นบัตรที่แผนกศัลยกรรมคลินิคนอกเวลาที่ชั้น 6
พวกเรารีบหอบข้าวของผลจรวจและเสบียงไปยื่นบัตร ถึงกระนั้นก็ได้คิวเป็นรายที่ 6 มีคนมาหาหมอวิชัยกันมากทีเดียว คุณพยาบาลร่างใหญ่เป็นคนจัดคิว และคอยบอกทุกคนว่าหมอเข้าช้าหน่อยนะ และยิ้มให้ทุกครั้ง หมอมาตอน 18.00 น และตรวจผู้ป่วยก่อนหน้าแม่ไปอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่เป็นเรื่องติดตามอาการ
พวกเรา 3 คน พี่นุ่ม พี่นั่ม หนึม เข้าไปในห้องตรวจพร้อมกับแม่ มีพี่นุ่มคอยจดและช่วยถาม พี่นั่มและหนึมคอยช่วยหยิบผลตรวจต่างๆให้คุณหมอดู หมอเป็นคนจีนวัยน่าจะราวๆ 50 ปี รูปร่างไม่อ้วนไม่ผอม ใส่แว่น ดูมีเมตตาและตรงไปตรงมากระชับ ดูผลต่างๆด้วยความแคล่วคล่องและบอกว่าต้องผ่าออกมาดูทั้งก้อนเนื้อและต่อมน้ำเหลืองที่มีการโตกว่าปกติด้วย ถึงจะรู้ว่าเป็นมะเร็งขั้นไหน หมอเร่งให้ผ่า ขณะที่เตียงที่โรงพยาบาลจุฬาฯกว่าจะว่างอีก 2 สัปดาห์ หมอบอกว่าหมอสามารถให้ไปผ่าที่ รพ เซ็นต์หลุยส์ได้ หมอเองเข้าอีกที่ก็ที่บำรุงราษฎร์แต่เข้าวันอาทิตย์บ่ายวันเดียว พวกเราเลือกที่เซ็นต์หลุยส์ หมอรีบโทรจองห้องผ่าตัดให้เลย และเขียนจดหมายส่งตัวแม่ให้ทันที นัดผ่าเสาร์ที่ 16 สิงหาคม ก่อนวันเกิดหนึม 1 วัน แต่ให้เข้าไปเตรียมตัวตั้งแต่วันศุกร์ที่ 15 สิงหาคม 2551
หลังจากนั้น แม่เอาของขวัญวันเกิดใส่กระเป๋าเดินทางแบบเป้สีแดงดำ มอบให้หนึม จะให้หนึมเปิดของขวัญวันเกิดเดี๋ยวนี้เลย หนึมรู้ดีว่าแม่กังวลว่าอาจจะไม่ได้อยู่ถึงวันเกิดหนึมหากการผ่าตัดไม่ประสบผลสำเร็จ หนึมบอกแม่ว่า แม่จะออกจากห้องผ่าตัดมาดูหนึมเปิดของขวัญด้วยกัน หนึมจะเอาของที่แม่ให้ไปเปิดในวันเกิดที่โรงพยาบาล
กลางคืนก่อนนอน แม่จับมือหนึม และบอกว่า “จำไว้นะลูกว่าแม่รักลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นลูกต้องเข้มแข็งและอยู่ได้นะ” หนึมตอบแม่ว่าแม่ไม่ต้องห่วงอะไรเลย หนึมรักแม่ที่สุดในชีวิต และดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกของแม่ และพวกเราทุกคนจะเป็นกำลังใจให้แม่รักษาตัวให้หายดี
หลังจากหมอเกษมที่บำรุงราษฎร์วินิจฉัยและแจ้งผลว่าแม่เป็นมะเร็งปอด แม่หยุดสูบบุหรี่ทันที ทั้งที่ตลอดชีวิตมามีหนึมอยู่คนเดียว ที่พร่ำขอให้แม่เลิกสูบบุหรี่ โดยแม่บอกว่าแม่อายุมากแล้ว อีกไม่นานก็ตาย ขอตายอย่างมีความสุข ตอนนี้แม่หยุดบุหรี่ทันที ไม่มีทีท่าโหยหาอะไร
พี่นุ่ม พี่นั่ม และหนึมพาแม่ไปพบหมอวิชัย ที่คลินิคนอกเวลา ตึกภปร ชั้น 13 โรงพยาบาลจุฬา โดยมีคุณหมอมาวินกรุณาโทรติดต่อคุณพยาบาลและจองเวลานัดให้ก่อนแล้ว ไปถึงกันก่อนเวลานัดมากประมาณ 16.30 น. ของวันจันทร์ที่ 11 สิงหาคม 2008 ยังไม่ค่อยมีผู้คนเลย เจอคุณพยาบาลเข้าคนหนึ่งปรากฏว่าเป็นคุณนันที่คุณหมอมาวินติดต่อให้พอดี คุณนันจัดการให้กรอกทำบัตรผู้ป่วยใหม่ บัตรเก่าของแม่เขาทิ้งประวัติไปนานแล้ว คุณนันคว้ามือเจ้าหน้าที่ผู้ชายคนหนึ่งไว้ ขอเงินจากพี่นั่มมา 20 บาทใส่มือผู้ชายคนนั้น และส่งใบสมัครทำบัตรผู้ป่วยให้เขาลงไปทำให้แม่ สักครู่หนึ่งเขาก็กลับขึ้นมาพร้อมบัตรผู้ป่วย คุณนันสั่งให้เรารีบไปยื่นบัตรที่แผนกศัลยกรรมคลินิคนอกเวลาที่ชั้น 6
พวกเรารีบหอบข้าวของผลจรวจและเสบียงไปยื่นบัตร ถึงกระนั้นก็ได้คิวเป็นรายที่ 6 มีคนมาหาหมอวิชัยกันมากทีเดียว คุณพยาบาลร่างใหญ่เป็นคนจัดคิว และคอยบอกทุกคนว่าหมอเข้าช้าหน่อยนะ และยิ้มให้ทุกครั้ง หมอมาตอน 18.00 น และตรวจผู้ป่วยก่อนหน้าแม่ไปอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่เป็นเรื่องติดตามอาการ
พวกเรา 3 คน พี่นุ่ม พี่นั่ม หนึม เข้าไปในห้องตรวจพร้อมกับแม่ มีพี่นุ่มคอยจดและช่วยถาม พี่นั่มและหนึมคอยช่วยหยิบผลตรวจต่างๆให้คุณหมอดู หมอเป็นคนจีนวัยน่าจะราวๆ 50 ปี รูปร่างไม่อ้วนไม่ผอม ใส่แว่น ดูมีเมตตาและตรงไปตรงมากระชับ ดูผลต่างๆด้วยความแคล่วคล่องและบอกว่าต้องผ่าออกมาดูทั้งก้อนเนื้อและต่อมน้ำเหลืองที่มีการโตกว่าปกติด้วย ถึงจะรู้ว่าเป็นมะเร็งขั้นไหน หมอเร่งให้ผ่า ขณะที่เตียงที่โรงพยาบาลจุฬาฯกว่าจะว่างอีก 2 สัปดาห์ หมอบอกว่าหมอสามารถให้ไปผ่าที่ รพ เซ็นต์หลุยส์ได้ หมอเองเข้าอีกที่ก็ที่บำรุงราษฎร์แต่เข้าวันอาทิตย์บ่ายวันเดียว พวกเราเลือกที่เซ็นต์หลุยส์ หมอรีบโทรจองห้องผ่าตัดให้เลย และเขียนจดหมายส่งตัวแม่ให้ทันที นัดผ่าเสาร์ที่ 16 สิงหาคม ก่อนวันเกิดหนึม 1 วัน แต่ให้เข้าไปเตรียมตัวตั้งแต่วันศุกร์ที่ 15 สิงหาคม 2551
หลังจากนั้น แม่เอาของขวัญวันเกิดใส่กระเป๋าเดินทางแบบเป้สีแดงดำ มอบให้หนึม จะให้หนึมเปิดของขวัญวันเกิดเดี๋ยวนี้เลย หนึมรู้ดีว่าแม่กังวลว่าอาจจะไม่ได้อยู่ถึงวันเกิดหนึมหากการผ่าตัดไม่ประสบผลสำเร็จ หนึมบอกแม่ว่า แม่จะออกจากห้องผ่าตัดมาดูหนึมเปิดของขวัญด้วยกัน หนึมจะเอาของที่แม่ให้ไปเปิดในวันเกิดที่โรงพยาบาล
กลางคืนก่อนนอน แม่จับมือหนึม และบอกว่า “จำไว้นะลูกว่าแม่รักลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นลูกต้องเข้มแข็งและอยู่ได้นะ” หนึมตอบแม่ว่าแม่ไม่ต้องห่วงอะไรเลย หนึมรักแม่ที่สุดในชีวิต และดีใจที่ได้เกิดเป็นลูกของแม่ และพวกเราทุกคนจะเป็นกำลังใจให้แม่รักษาตัวให้หายดี
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น