อาทิตย์ 17 สิงหาคม 2551
เช้าวันเกิดหนึม หนึมตื่นขึ้นมาตอน 4.00 น จะมาหรี่แอร์ห้องที่พี่นุ่มและพี่นั่มนอน แต่พี่นั่มตื่นมาเห็นก็ร้องเพลง happy birthday เลย พี่นุ่มตื่นมาพี่นั่มก็ชวนร้องด้วยเลย หนึมดีใจมาก แล้วกลับไปนอนต่อ แต่พี่นั่มนอนไม่หลับเลยนั่งทำคอมพ์ พอ 5.00 น พี่นุ่มและพี่นั่มช่วยกันตื่นมาอุ่นอาหารที่ซื้อที่ตลาดนัดเมื่อวาน เพื่อใส่บาตรวันเกิดที่ 38 ปีของหนึมรวมใส่บาตรพระ 9 องค์ เสร็จแล้วลงไปที่หน้าโรงพยาบาลตอน 6.00 น ตามที่เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลบอกว่ามีพระมารับบาตรตอนเช้า เช้านี้มีคนรอใส่บาตรอยู่ 1 คนเขาบอกว่าพระที่มามีน้อยรูป หนีมได้ใส่บาตรที่นี่แค่ 1 รูป จึงตัดสินใจเอาอาหารใส่รถไปวัดอรุณกับพี่นุ่ม ส่วนพี่นั่มไปรอ ที่หน้าห้อง ccu เพื่อจะเข้าไปหาแม่ได้ตั้งแต่เวลาเปิดตอน 8.00 น
หนึมกับพี่นุ่มใส่บาตรที่หน้าวัดอรุณฯ พระให้พรหลายรูป และกลับเข้าไปที่บ้าน หยิบข้าวของ ดูแลสอง ให้อาหาร วางน้ำดื่ม และให้ขนม 1 ชิ้น สองทำท่าชอบใจที่ได้ขนมและทำหน้างงเมื่อหนึมและพี่นุ่มถอยรถออกไปอีกแต่เช้า
กลับมาที่โรงพยาบาล เข้าห้อง ccu พร้อมกัน ภาพที่พวกเราเห็นคือแม่นั่งอยู่บนเตียงในห้องccu มีสายระโยงระยางมากมาย แต่กำลังรับประทานซุปใส มีคุณพยาบาลดูแลอยู่ แม่หันมาเห็นหนึมและพูดเป็นสิ่งแรกว่า ใส่บาตรหรือยัง แม่ถามคุณพยาบาลให้แล้ว บอกว่ามีพระมารับบาตรที่หน้าโรงพยาบาล หนึมตื้นตันใจและซาบซึ้งในความมีเมตตาของแม่เป็นที่สุด ในเวลานี้ที่แม่ยังเจ็บปวดตัวเพิ่งฟื้นจากผ่าตัด แม่ยังห่วงหนึมมากกว่าห่วงตัวเอง แม่มีลูกอยู่ในใจเสมอ (เรื่องนี้เมื่อพูดถึงกันภายหลัง แม่บอกว่าจำไม่ได้ เข้าใจว่าขณะนั้นยังอยู่ในฤทธิ์ยาต่างๆไม่ได้รู้สึกตัวขนาดที่จะจำอะไรได้มาก)
พี่หมู สนั่น ลูกน้องเก่าแก่ที่ AIA ของแม่ หิ้วตะกร้ารังนกมาเยี่ยมแม่คนแรกเลย เข้าไปในห้อง ccu ด้วย พี่หมูคุยอยู่นาน และออกมาคุยให้กำลังใจพวกเราด้วย บอกว่าแม่ก็เป็นเหมือนแม่ของพี่หมูคนหนึ่ง จากนั้นไม่นานก็ได้ย้ายแม่ขึ้นมาชั้น 15 คุณอ้อมเดินตามมาติดอุปกรณ์ต่างๆให้ที่ห้องแม่ด้วย พยาบาลที่ชั้น 15 ติดเครื่อง suction ที่ติดกับตัวแม่ไม่เป็น พอเปิดเครื่องดูดมันทำให้แม่เจ็บมาก แม่ไม่ค่อยสบายใจ พยาบาลก็ถามกันไปมา ในที่สุดเขาไปตามคุณอ้อมมาอีกทีและมีคุณพยาบาลดูอาวุโสกว่าอีกคนจาก ccu มาช่วยจนเรียบร้อย แม่บอกเขาว่าอยากกลับลงไปอยู่กับเขาเพราะพวกเขาดูแลแม่ดีมาก
พอกลับห้องเรียบร้อยแล้ว คุณแม่น้องออ น้องออ จิต และฮั้วก็มาถึงเลย พร้อมด้วยกระเช้าผลไม้ให้แม่ และเครปเค้ก 4 ชิ้นให้หนึมทานในวันเกิดกับครอบครัว อยู่กันครู่หนึ่งก็กลับ เพราะพวกเราเองก็อยากอยู่ใกล้ชิดดูแลแม่ซึ่งปวดมากหลังจากขึ้นมาจาก ccu เพราะหมอให้หยุดยาแก้ปวดเข้าสายน้ำเกลือ เพื่อให้ร่างกายเริ่มทำงานตามปกติ แต่ให้ยาแก้ปวดมื้อละ 2 เม็ดหลังอาหาร
บ่ายๆพี่สา พี่กิ่งและหลานโอ๊คมาเยี่ยม แต่แม่เหนื่อยมากและปวดแผลมาก หลับไปแล้ว เลยปิดห้องนอนแม่ และให้พี่ๆและโอ๊คนั่งคุยกับพวกเราแทน พี่กิ่งก็บอกว่าเยี่ยมคนเฝ้าไข้น่ะแหละ เพราะอยากให้กำลังใจ และสอนท่าชี่กง ยืนกางขาเล็กน้อย จิกปลายเท้า ขมิบก้นและหน้าท้อง เหยียดแขนไปข้างหน้าและแกว่งกดลงซ้ำ พี่กิ่งบอกว่าพวกเราต้องทำร่างกายให้แข็งแรงเพื่อดูแลแม่
เช้าวันเกิดหนึม หนึมตื่นขึ้นมาตอน 4.00 น จะมาหรี่แอร์ห้องที่พี่นุ่มและพี่นั่มนอน แต่พี่นั่มตื่นมาเห็นก็ร้องเพลง happy birthday เลย พี่นุ่มตื่นมาพี่นั่มก็ชวนร้องด้วยเลย หนึมดีใจมาก แล้วกลับไปนอนต่อ แต่พี่นั่มนอนไม่หลับเลยนั่งทำคอมพ์ พอ 5.00 น พี่นุ่มและพี่นั่มช่วยกันตื่นมาอุ่นอาหารที่ซื้อที่ตลาดนัดเมื่อวาน เพื่อใส่บาตรวันเกิดที่ 38 ปีของหนึมรวมใส่บาตรพระ 9 องค์ เสร็จแล้วลงไปที่หน้าโรงพยาบาลตอน 6.00 น ตามที่เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลบอกว่ามีพระมารับบาตรตอนเช้า เช้านี้มีคนรอใส่บาตรอยู่ 1 คนเขาบอกว่าพระที่มามีน้อยรูป หนีมได้ใส่บาตรที่นี่แค่ 1 รูป จึงตัดสินใจเอาอาหารใส่รถไปวัดอรุณกับพี่นุ่ม ส่วนพี่นั่มไปรอ ที่หน้าห้อง ccu เพื่อจะเข้าไปหาแม่ได้ตั้งแต่เวลาเปิดตอน 8.00 น
หนึมกับพี่นุ่มใส่บาตรที่หน้าวัดอรุณฯ พระให้พรหลายรูป และกลับเข้าไปที่บ้าน หยิบข้าวของ ดูแลสอง ให้อาหาร วางน้ำดื่ม และให้ขนม 1 ชิ้น สองทำท่าชอบใจที่ได้ขนมและทำหน้างงเมื่อหนึมและพี่นุ่มถอยรถออกไปอีกแต่เช้า
กลับมาที่โรงพยาบาล เข้าห้อง ccu พร้อมกัน ภาพที่พวกเราเห็นคือแม่นั่งอยู่บนเตียงในห้องccu มีสายระโยงระยางมากมาย แต่กำลังรับประทานซุปใส มีคุณพยาบาลดูแลอยู่ แม่หันมาเห็นหนึมและพูดเป็นสิ่งแรกว่า ใส่บาตรหรือยัง แม่ถามคุณพยาบาลให้แล้ว บอกว่ามีพระมารับบาตรที่หน้าโรงพยาบาล หนึมตื้นตันใจและซาบซึ้งในความมีเมตตาของแม่เป็นที่สุด ในเวลานี้ที่แม่ยังเจ็บปวดตัวเพิ่งฟื้นจากผ่าตัด แม่ยังห่วงหนึมมากกว่าห่วงตัวเอง แม่มีลูกอยู่ในใจเสมอ (เรื่องนี้เมื่อพูดถึงกันภายหลัง แม่บอกว่าจำไม่ได้ เข้าใจว่าขณะนั้นยังอยู่ในฤทธิ์ยาต่างๆไม่ได้รู้สึกตัวขนาดที่จะจำอะไรได้มาก)พี่หมู สนั่น ลูกน้องเก่าแก่ที่ AIA ของแม่ หิ้วตะกร้ารังนกมาเยี่ยมแม่คนแรกเลย เข้าไปในห้อง ccu ด้วย พี่หมูคุยอยู่นาน และออกมาคุยให้กำลังใจพวกเราด้วย บอกว่าแม่ก็เป็นเหมือนแม่ของพี่หมูคนหนึ่ง จากนั้นไม่นานก็ได้ย้ายแม่ขึ้นมาชั้น 15 คุณอ้อมเดินตามมาติดอุปกรณ์ต่างๆให้ที่ห้องแม่ด้วย พยาบาลที่ชั้น 15 ติดเครื่อง suction ที่ติดกับตัวแม่ไม่เป็น พอเปิดเครื่องดูดมันทำให้แม่เจ็บมาก แม่ไม่ค่อยสบายใจ พยาบาลก็ถามกันไปมา ในที่สุดเขาไปตามคุณอ้อมมาอีกทีและมีคุณพยาบาลดูอาวุโสกว่าอีกคนจาก ccu มาช่วยจนเรียบร้อย แม่บอกเขาว่าอยากกลับลงไปอยู่กับเขาเพราะพวกเขาดูแลแม่ดีมาก
พอกลับห้องเรียบร้อยแล้ว คุณแม่น้องออ น้องออ จิต และฮั้วก็มาถึงเลย พร้อมด้วยกระเช้าผลไม้ให้แม่ และเครปเค้ก 4 ชิ้นให้หนึมทานในวันเกิดกับครอบครัว อยู่กันครู่หนึ่งก็กลับ เพราะพวกเราเองก็อยากอยู่ใกล้ชิดดูแลแม่ซึ่งปวดมากหลังจากขึ้นมาจาก ccu เพราะหมอให้หยุดยาแก้ปวดเข้าสายน้ำเกลือ เพื่อให้ร่างกายเริ่มทำงานตามปกติ แต่ให้ยาแก้ปวดมื้อละ 2 เม็ดหลังอาหาร
บ่ายๆพี่สา พี่กิ่งและหลานโอ๊คมาเยี่ยม แต่แม่เหนื่อยมากและปวดแผลมาก หลับไปแล้ว เลยปิดห้องนอนแม่ และให้พี่ๆและโอ๊คนั่งคุยกับพวกเราแทน พี่กิ่งก็บอกว่าเยี่ยมคนเฝ้าไข้น่ะแหละ เพราะอยากให้กำลังใจ และสอนท่าชี่กง ยืนกางขาเล็กน้อย จิกปลายเท้า ขมิบก้นและหน้าท้อง เหยียดแขนไปข้างหน้าและแกว่งกดลงซ้ำ พี่กิ่งบอกว่าพวกเราต้องทำร่างกายให้แข็งแรงเพื่อดูแลแม่
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น