จันทร์ 18 สิงหาคม 2551
พี่กุ้งและพี่เปี้ยวมาเยี่ยม เอาของมาฝากทั้งแม่และพวกเราคนเฝ้าไข้ ได้คุยอยู่กับแม่ตั้งนาน หลานสะใภ้กุ้ง ภรรยาโอ๊คแวะมาเยี่ยม บอกว่าสวดให้คุณย่าด้วย พี่เกี๊ยะและพี่ลัดดามาตอนเย็น หิ้วตะกร้ารังนกมาให้ แม่โชว์รูปสอง ที่วางไว้ในโต๊ะเล็กๆในห้องของปม่ให้ดู ทั้งคุณพยาบาลและคุณผู้ช่วยทักรูปสองกันแทบทุกคน มีดอกไม้ 1 แจกันเล็กๆจากพี่ดวงและชาว HR ที่บริษัทฯหนึม จัดดอกไม้ทรงกลมสีสันออกเหลืองๆน่ารักดี
วันนี้คุณหมอมาตอน 4 ทุ่มเพราะออกคลีนิคนอกเวลาที่โรงพยาบาลจุฬา และรถก็ติดมากด้วย คุณหมอ เอาสาย drain จากปอดออก 1 เส้นจากด้านขวาของลำตัวแม่ แม่เกร็งตอนหมอดึงสายออก และเอาสายน้ำเกลือออกแล้ว ผลการตรวจต่อมน้ำเหลืองออกมาแล้ว หมอบอกว่าต่อมน้ำเหลืองโต 1 เม็ด แต่ไม่มีการกระจาย พวกเราดีใจกันมาก หลังจากนี้ให้พักฟื้นให้ร่างกายแข็งแรงแล้งจึงจะเริ่มการป้องกันการกลับมาของมะเร็ง
ดึกหน่อยคุณจ๊อดมาพร้อมลูกน้องพี่นุ่มชื่อปีเตอร์ หิ้วกระเช้าดอกไม้และผลไม้ที่ลูกน้องพี่นุ่มจัดกันเองใบใหญ่มากมาเยี่ยม ดอกไม้สีขาวสวย
อังคาร 19 สิงหาคม 2551
เช้าวันนี้เอาสายปัสสาวะออก แม่บอกว่าไม่เจ็บแต่เสียวๆตอนคุณพยาบาลดึงสายออก ทำให้ไม่มีสายอะไรจากด้านซ้ายของแม่แล้ว แม่นอนไม่หลับในคืนที่ผ่านๆมาเพราะมีสายระโยงระยาง ปวดแผล พลิกตัวไม่ได้เลย ปวดเมื่อยไปหมด ได้แต่นอนดูนาฬิกาบนกำแพงจนเช้า
ตอน 11.30 น อาพิจิตรใส่รองเท้าผ้าใบขึ้นรถไฟฟ้ามาเยี่ยมแม่ หลังจากคอยโทรถามอาการมาก่อนหน้านี้แล้ว 2 ครั้ง แม่นั่งทานข้าวที่เตียงโดยไม่ต้องพิงเป็นหนแรก คุยกันอยู่นาน จนหนึมเห็นแม่เหงื่อแตกมาก เข้าไปเช็ดและถามแม่ก็ไม่พูดอะไร
ตอนเที่ยงลูกน้องเก่าของแม่มากัน พี่หมูมาหนที่สอง พี่เกี๊ยะด้วย และมีพี่ธีระพงษ์ พี่สุวนี และเพื่อพี่นุ่มพี่ม้อ คุยกันรอบเตียงแม่อยู่นาน จนบ่ายโมงกว่าจึงกลับโดยอาพิจิตรเป็นคนชวนให้กลับ พอไปปุ๊บแม่เหนื่อยมากลงนอนและหลับยาวเลย
อาอ้ายมาบ่ายๆพร้อมด้วยกระเช้าผลไม้ นั่งคุยกับแม่อยู่ครู่หนึ่งก็ให้แม่นอน ออกมาบอกหนึมว่าให้ปิดประตูห้องแม่อย่าให้ใครเข้าเยี่ยมอีก อาอ้ายใจดีมาก
เวลา 18.00 น คุณหมอวิชัยเอาสาย drain จากปอดเส้นที่สอง(เส้นสุดท้าย)ออกแล้ว โดยมีคุณพยาบาลอารมณ์ดีตัวเล็กชื่อชมพู่มาช่วยอีกครั้ง คุณหมอวิชัยบอกให้แม่เดินได้แล้ว บอกว่าเก่ง หายเร็ว เพราะบางคนต้องถึง 7 วันถึงจะถอดสายได้ หมอดึงสายออกแม่ไม่รู้สึกเลย หมอบอกว่าสามารถออกจากโรงพยาบาลวันเสาร์นี้ได้ และนัดให้พบหมอวิโรจน์เย็นนี้ เพื่อคุยเรื่องการให้ยาต่อ ซึ่งจะทำการรักษาได้ 2 สัปดาห์หลังจากกลับบ้าน ระหว่าง 2 สัปดาห์นี้ให้บำรุงร่างกายให้แข็งแรง หมอวิโรจน์มีทางเลือก 2 ทางว่าจะฉีดยา หรือฉายแสง ขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยของหมอวิโรจน์ โดยหมอวิชัยจะ follow up ด้วย ซึ่งหมอจะให้คำแนะนำว่าจะต้องมาตรวจถี่แค่ไหน ตอนนี้แม่จึงเหลือแค่เข็มที่มือซ้ายค้างไว้อย่างเดียว
พี่นุ่มถามพยาบาลที่ชั้น 15 เช็คค่าใช้จ่าย ณ วันนี้ว่าเป็น 120,000.- บาทยังไม่รวมค่าหมอ ซึ่งจะคิดให้ในวันสุดท้ายของการรักษา
แม่บอกว่าตอนหมอดึงสาย drain ออกไม่เจ็บแต่มาระบมเอาทีหลัง แม่ยังได้รับยาแก้ปวดหลังอาหารทุกมื้อวันละ 2 เม็ดอยู่ และมียาละลายเสมหะ
พุธ 20 สิงหาคม 2551
เช้าแม่เดินเกาะแขนพี่นั่มและหนึมไปทานอาหารเช้าที่โต๊ะในห้องรับแขกเป็นหนแรก ไม่มึนศีรษะและไม่หายใจขัดด้วย เดินไปห้องน้ำได้เอง และพี่นั่มพาขึ้นรถเข็นไปข้างนอกห้องเป็นครั้งแรก ไหว้พระแม่มารีที่ชั้น 15 ที่แม่ได้ไหว้ครั้งหนึ่งขณะอยู่บนเตียงเข็นไปห้องผ่าตัด และลงไปชั้นล่างไหว้พระแม่มารีที่ล็อบบี้ ทั้ง 2 ที่นี้เราได้นำพวงมาลัยและดอกบัวมาไหว้ขอบพระคุณท่านที่ช่วยคุ้มครองแม่ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
พี่กุ้งและพี่เปี้ยวมาเยี่ยม เอาของมาฝากทั้งแม่และพวกเราคนเฝ้าไข้ ได้คุยอยู่กับแม่ตั้งนาน หลานสะใภ้กุ้ง ภรรยาโอ๊คแวะมาเยี่ยม บอกว่าสวดให้คุณย่าด้วย พี่เกี๊ยะและพี่ลัดดามาตอนเย็น หิ้วตะกร้ารังนกมาให้ แม่โชว์รูปสอง ที่วางไว้ในโต๊ะเล็กๆในห้องของปม่ให้ดู ทั้งคุณพยาบาลและคุณผู้ช่วยทักรูปสองกันแทบทุกคน มีดอกไม้ 1 แจกันเล็กๆจากพี่ดวงและชาว HR ที่บริษัทฯหนึม จัดดอกไม้ทรงกลมสีสันออกเหลืองๆน่ารักดี
วันนี้คุณหมอมาตอน 4 ทุ่มเพราะออกคลีนิคนอกเวลาที่โรงพยาบาลจุฬา และรถก็ติดมากด้วย คุณหมอ เอาสาย drain จากปอดออก 1 เส้นจากด้านขวาของลำตัวแม่ แม่เกร็งตอนหมอดึงสายออก และเอาสายน้ำเกลือออกแล้ว ผลการตรวจต่อมน้ำเหลืองออกมาแล้ว หมอบอกว่าต่อมน้ำเหลืองโต 1 เม็ด แต่ไม่มีการกระจาย พวกเราดีใจกันมาก หลังจากนี้ให้พักฟื้นให้ร่างกายแข็งแรงแล้งจึงจะเริ่มการป้องกันการกลับมาของมะเร็ง
ดึกหน่อยคุณจ๊อดมาพร้อมลูกน้องพี่นุ่มชื่อปีเตอร์ หิ้วกระเช้าดอกไม้และผลไม้ที่ลูกน้องพี่นุ่มจัดกันเองใบใหญ่มากมาเยี่ยม ดอกไม้สีขาวสวย
อังคาร 19 สิงหาคม 2551
เช้าวันนี้เอาสายปัสสาวะออก แม่บอกว่าไม่เจ็บแต่เสียวๆตอนคุณพยาบาลดึงสายออก ทำให้ไม่มีสายอะไรจากด้านซ้ายของแม่แล้ว แม่นอนไม่หลับในคืนที่ผ่านๆมาเพราะมีสายระโยงระยาง ปวดแผล พลิกตัวไม่ได้เลย ปวดเมื่อยไปหมด ได้แต่นอนดูนาฬิกาบนกำแพงจนเช้า
ตอน 11.30 น อาพิจิตรใส่รองเท้าผ้าใบขึ้นรถไฟฟ้ามาเยี่ยมแม่ หลังจากคอยโทรถามอาการมาก่อนหน้านี้แล้ว 2 ครั้ง แม่นั่งทานข้าวที่เตียงโดยไม่ต้องพิงเป็นหนแรก คุยกันอยู่นาน จนหนึมเห็นแม่เหงื่อแตกมาก เข้าไปเช็ดและถามแม่ก็ไม่พูดอะไร
ตอนเที่ยงลูกน้องเก่าของแม่มากัน พี่หมูมาหนที่สอง พี่เกี๊ยะด้วย และมีพี่ธีระพงษ์ พี่สุวนี และเพื่อพี่นุ่มพี่ม้อ คุยกันรอบเตียงแม่อยู่นาน จนบ่ายโมงกว่าจึงกลับโดยอาพิจิตรเป็นคนชวนให้กลับ พอไปปุ๊บแม่เหนื่อยมากลงนอนและหลับยาวเลยอาอ้ายมาบ่ายๆพร้อมด้วยกระเช้าผลไม้ นั่งคุยกับแม่อยู่ครู่หนึ่งก็ให้แม่นอน ออกมาบอกหนึมว่าให้ปิดประตูห้องแม่อย่าให้ใครเข้าเยี่ยมอีก อาอ้ายใจดีมาก
เวลา 18.00 น คุณหมอวิชัยเอาสาย drain จากปอดเส้นที่สอง(เส้นสุดท้าย)ออกแล้ว โดยมีคุณพยาบาลอารมณ์ดีตัวเล็กชื่อชมพู่มาช่วยอีกครั้ง คุณหมอวิชัยบอกให้แม่เดินได้แล้ว บอกว่าเก่ง หายเร็ว เพราะบางคนต้องถึง 7 วันถึงจะถอดสายได้ หมอดึงสายออกแม่ไม่รู้สึกเลย หมอบอกว่าสามารถออกจากโรงพยาบาลวันเสาร์นี้ได้ และนัดให้พบหมอวิโรจน์เย็นนี้ เพื่อคุยเรื่องการให้ยาต่อ ซึ่งจะทำการรักษาได้ 2 สัปดาห์หลังจากกลับบ้าน ระหว่าง 2 สัปดาห์นี้ให้บำรุงร่างกายให้แข็งแรง หมอวิโรจน์มีทางเลือก 2 ทางว่าจะฉีดยา หรือฉายแสง ขึ้นอยู่กับการวินิจฉัยของหมอวิโรจน์ โดยหมอวิชัยจะ follow up ด้วย ซึ่งหมอจะให้คำแนะนำว่าจะต้องมาตรวจถี่แค่ไหน ตอนนี้แม่จึงเหลือแค่เข็มที่มือซ้ายค้างไว้อย่างเดียว
พี่นุ่มถามพยาบาลที่ชั้น 15 เช็คค่าใช้จ่าย ณ วันนี้ว่าเป็น 120,000.- บาทยังไม่รวมค่าหมอ ซึ่งจะคิดให้ในวันสุดท้ายของการรักษา
แม่บอกว่าตอนหมอดึงสาย drain ออกไม่เจ็บแต่มาระบมเอาทีหลัง แม่ยังได้รับยาแก้ปวดหลังอาหารทุกมื้อวันละ 2 เม็ดอยู่ และมียาละลายเสมหะ
พุธ 20 สิงหาคม 2551
เช้าแม่เดินเกาะแขนพี่นั่มและหนึมไปทานอาหารเช้าที่โต๊ะในห้องรับแขกเป็นหนแรก ไม่มึนศีรษะและไม่หายใจขัดด้วย เดินไปห้องน้ำได้เอง และพี่นั่มพาขึ้นรถเข็นไปข้างนอกห้องเป็นครั้งแรก ไหว้พระแม่มารีที่ชั้น 15 ที่แม่ได้ไหว้ครั้งหนึ่งขณะอยู่บนเตียงเข็นไปห้องผ่าตัด และลงไปชั้นล่างไหว้พระแม่มารีที่ล็อบบี้ ทั้ง 2 ที่นี้เราได้นำพวงมาลัยและดอกบัวมาไหว้ขอบพระคุณท่านที่ช่วยคุ้มครองแม่ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
นั่งทานอาหารเที่ยงที่โต๊ะกับพี่นั่มและหนึม และคุณผู้ช่วยพยาบาล 2 คนมาช่วยสระผมให้แม่ เป่าผมอย่างดี แม่ให้หนึมหยิบ gift voucher ของเซ็นทรัลให้คนละ 600 บาท
แม่โทรหาป้าจู ส่วนป้าเล็กก็โทรมาขณะที่แม่เข้าห้องน้ำหนึมเลยรายงานอาการแทน ป้าเล็กฝากบอกแม่ว่าป้าเล็กสวดให้แม่ทุกวัน (ป้าเล็กเป็นคริสต์)
เอกเพื่อนหนึมและภรรยา เล็ก มาเยี่ยมแม่ตอนบ่าย อุตส่าห์ขับเข้ามาในเมืองทั้งที่ไม่ค่อยคุ้นทาง หอบเอานมตราหมีและรังนกมาให้แม่ อยู่ครู่เดียวกลับเพราะกลัวแม่เหนื่อย แม่คุยกับเขาแล้วถามไถ่ถึงลูก 2 คนของเขาที่เจ็บป่วยบ่อย แม่เลยเล่าว่าเลี้ยงดูหนึมก็ยากแต่ก็ต้องอดทน ให้เอกและเล็กอดทนด้วย
20.00 น คุณสุรสิทธิ์มาเยี่ยมแม่ ไม่รู้เบอร์ห้องและรถติดมากแต่ก็อุตส่าห์มา หิ้วกระเช้ามาให้และวางเข้าที่ให้เสร็จไม่รบกวนพวกเราเลย ถามไถ่อาการแม่และแม่พูดคุยย้อนยุคไปสมัยที่เดินสายไปพบ agent ด้วยกันกับแม่เมื่องยังอยู่ AIA และแม่ได้ตามคุณสุรสิทธิ์ไปวัดป่าสักการะเกจิอาจารย์หลายท่าน เช่น หลวงพ่อเกษม ที่ลำปาง หลวงปู่หลุย หลวงตามหาบัว และวัดหลวงปู่มั่น แกบอกว่าให้สวดมนต์บทพระปริต เป็นบทคุ้มครองให้ปลอดถัยหายเจ็บไข้ สวดให้แม่และคนในครอบครัวได้ผลจริงให้มีศรัทธา นอกจากนั้นแล้วก็ให้หมั่นปฏิบัติ บารมีคนนั้นเหมือนเอาหิน 2 ก้อนกระทบกันจนหนที่ 100 จึงจะติดไฟ หากหยุดเสียหนที่ 99 ก็ต้องเริ่มต้นกันใหม่ คุยสักครู่ก็กลับเพื่อให้แม่พักผ่อน และออกไปคุยกับพี่นุ่มต่อเรื่องของหมอที่รักษาแม่ คุณสุรสิทธิ์รู้จักคนเยอะเผื่อแนะนำได้ แถมแกยังถามว่าแม่ได้สิทธิพิเศษเรื่องค่าใช้จ่ายไหม ถ้าไม่ได้ให้บอกแกสามารถช่วยเหลือเรื่องสิทธิพิเศษได้
20.15 น คุณหมอวิชัยมา หมอทำงานดึกดื่นทุกวัน ท่านคงแทบไม่มีเวลาส่วนตัว แต่ละครั้งหมอก็ดูสดใสกระปรี้กระเปร่า เอาใจใส่เสมอแม้จะดึกดื่นก็ตาม หมอสั่งหยุดยาละลายเสมหะเมื่อทราบว่าแม่ไอแห้งๆเยอะเย็นนี้ สั่งยาแก้ไอแทน จะทำให้ท้องผูกบ้าง และให้แม่เริ่มออกกำลังกายแขนขวา โดยการอ้อมมือขวามาหลังศรีษะเพื่อจับติ่งหูซ้าย และให้เอามื่อทำปูไต่ขั้นลงกำแพง เพื่อออกกำลังแขน ไม่ให้ไหล่ยึด ให้ทำบ่อยๆ คุณหมอบอกว่าการปวดแผลจะปวดอยู่อีก 2 สัปดาห์ ก็ทานยาแก้ปวดไป แม่ยกมือไหว้ขอบคุณหมอเหมือนทุกที หนึมรีบมานั่งเขียนบันทึกนี้เพื่อไม่ลืมที่หมอสั่ง
แม่โทรหาป้าจู ส่วนป้าเล็กก็โทรมาขณะที่แม่เข้าห้องน้ำหนึมเลยรายงานอาการแทน ป้าเล็กฝากบอกแม่ว่าป้าเล็กสวดให้แม่ทุกวัน (ป้าเล็กเป็นคริสต์)
เอกเพื่อนหนึมและภรรยา เล็ก มาเยี่ยมแม่ตอนบ่าย อุตส่าห์ขับเข้ามาในเมืองทั้งที่ไม่ค่อยคุ้นทาง หอบเอานมตราหมีและรังนกมาให้แม่ อยู่ครู่เดียวกลับเพราะกลัวแม่เหนื่อย แม่คุยกับเขาแล้วถามไถ่ถึงลูก 2 คนของเขาที่เจ็บป่วยบ่อย แม่เลยเล่าว่าเลี้ยงดูหนึมก็ยากแต่ก็ต้องอดทน ให้เอกและเล็กอดทนด้วย
20.00 น คุณสุรสิทธิ์มาเยี่ยมแม่ ไม่รู้เบอร์ห้องและรถติดมากแต่ก็อุตส่าห์มา หิ้วกระเช้ามาให้และวางเข้าที่ให้เสร็จไม่รบกวนพวกเราเลย ถามไถ่อาการแม่และแม่พูดคุยย้อนยุคไปสมัยที่เดินสายไปพบ agent ด้วยกันกับแม่เมื่องยังอยู่ AIA และแม่ได้ตามคุณสุรสิทธิ์ไปวัดป่าสักการะเกจิอาจารย์หลายท่าน เช่น หลวงพ่อเกษม ที่ลำปาง หลวงปู่หลุย หลวงตามหาบัว และวัดหลวงปู่มั่น แกบอกว่าให้สวดมนต์บทพระปริต เป็นบทคุ้มครองให้ปลอดถัยหายเจ็บไข้ สวดให้แม่และคนในครอบครัวได้ผลจริงให้มีศรัทธา นอกจากนั้นแล้วก็ให้หมั่นปฏิบัติ บารมีคนนั้นเหมือนเอาหิน 2 ก้อนกระทบกันจนหนที่ 100 จึงจะติดไฟ หากหยุดเสียหนที่ 99 ก็ต้องเริ่มต้นกันใหม่ คุยสักครู่ก็กลับเพื่อให้แม่พักผ่อน และออกไปคุยกับพี่นุ่มต่อเรื่องของหมอที่รักษาแม่ คุณสุรสิทธิ์รู้จักคนเยอะเผื่อแนะนำได้ แถมแกยังถามว่าแม่ได้สิทธิพิเศษเรื่องค่าใช้จ่ายไหม ถ้าไม่ได้ให้บอกแกสามารถช่วยเหลือเรื่องสิทธิพิเศษได้
20.15 น คุณหมอวิชัยมา หมอทำงานดึกดื่นทุกวัน ท่านคงแทบไม่มีเวลาส่วนตัว แต่ละครั้งหมอก็ดูสดใสกระปรี้กระเปร่า เอาใจใส่เสมอแม้จะดึกดื่นก็ตาม หมอสั่งหยุดยาละลายเสมหะเมื่อทราบว่าแม่ไอแห้งๆเยอะเย็นนี้ สั่งยาแก้ไอแทน จะทำให้ท้องผูกบ้าง และให้แม่เริ่มออกกำลังกายแขนขวา โดยการอ้อมมือขวามาหลังศรีษะเพื่อจับติ่งหูซ้าย และให้เอามื่อทำปูไต่ขั้นลงกำแพง เพื่อออกกำลังแขน ไม่ให้ไหล่ยึด ให้ทำบ่อยๆ คุณหมอบอกว่าการปวดแผลจะปวดอยู่อีก 2 สัปดาห์ ก็ทานยาแก้ปวดไป แม่ยกมือไหว้ขอบคุณหมอเหมือนทุกที หนึมรีบมานั่งเขียนบันทึกนี้เพื่อไม่ลืมที่หมอสั่ง
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น